Beeldhouwer en ondernemer Patrick Mezas maakt na beeld Enith Brigitha ook het slavernijmonument in Almere.

In navolging van andere steden krijgt ook Almere een slavernijmonument. Op het Mandelaplein. De onthulling is op 30 juni. Vorig jaar werd eveneens in Almere het standbeeld van de Nederlands-Antilliaanse zwemster Enith Brigitha geplaatst. Zowel het slavernijmonument als het beeld van de topzwemster werden gemaakt door de op Curaçao geboren beeldhouwer en horecaondernemer Patrick Mezas. In de jaren negentig eigenaar van enkele horecagelegenheden op Curaçao. Ik zocht hem namens Groenroodwit en het Antilliaans Dagblad op in zijn eigen café in Almere en daarboven gelegen atelier.

 

 

Door René Hoeflaak        

Patrick Mezas is geboren in Curaçao als zoon van Surinaamse ouders.

In 1975 verhuisde hij naar Nederland en begint een carrière in de horeca. Hij was in de jaren zeventig en tachtig eigenaar van diverse gelegenheden in de binnenstad van Amsterdam. En in de jaren negentig op Curaçao. Zoals de Club Havana, The Jail en The Hardrock Café. In 2000 verkocht hij zijn zaken en keerde hij terug naar Nederland. Dat was indirect ook het begin van zijn carrière als beeldhouwer.   ‘’Ik begon mij te vervelen en begon met klei te spelen’ aldus Mezas in zijn Café op 2 aan het Stadhuisplein in Almere.

 

Beitels en schaven

Het maken van beeld en kunst zit hem in de genen. Zowel zijn grootvader als vader waren  ook kunstenaars. ’Ik ben vanaf jongs af aan al met beitels, schaven en zagen bezig. In mijn jeugd maakte ik onder andere totempalen. Mijn opa was grafsteenhouwer en beeldhouwer in Suriname maar maakte ook beelden en muurschilderingen’. Patrick heeft het vak van beeldhouwen zich volledig zelf aangeleerd. En werkt vooral in opdracht vanuit zijn atelier boven zijn Café op 2. ‘’ ik kon het niet laten en begon toch weer een café. Ik gebruik mijn café als gallery’’, wijzend naar de beelden in het café. Lees door na foto’s

Enith Brigitha

De opdracht voor het beeld van Enith Brigitha kwam van cabaretier Mo Hersi. ‘’Hij was verbaasd dat  de zwemster geen plek had in de Wall of Fame van Almere en startte – met toestemming van Enith Brigitha zelf- een crowdfunding actie voor een beeld. Later sprong de gemeente Almere bij samen met enkele fondsen. Het is het eerste beeld in Nederland van een gekleurde vrouw’’. Lees verder na de foto

Enith Brigitha (1955) is net als Patrick geboren op Curaçao en was in 1972 de eerste Nederlandse zwemster die de 100 meter vrije slag aflegde binnen een minuut en was zeven jaar lang de beste zwemster van Nederland. Zowel bij de Wereldkampioenschappen zwemmen als de Olympische Spelen in Montreal haalde ze midden jaren zeventig zilveren en bronzen medailles op de 100 meter en 200 meter vrije slag achter de DDR vrouwen, die achteraf doping bleken te hebben gebruikt. In 1973 en 1974 werd Brigitha verkozen tot Sportvrouw van het jaar. Ze is Ridder in de Orde van Oranje-Nassau. Het standbeeld van Brigitha werd op 15 oktober 2022 onthuld in het Lumièrepark aan het Weerwater in Almere.

Slavernijmonument

Op 30 juni volgt dus een volgende mijlpaal in de artistieke carrière van Patrick. De onthulling van het drie meter hoge slavernijmonument op het Mandelaplein, vlakbij zijn eigen café en atelier. Het monument is een initiatief van het ‘Comité 30 juni-1 juli Almere’

Patrick noemt zichzelf een horeca ondernemende kunstenaar. Zijn grote voorbeelden zijn Michelangelo, Rodin en de Nederlandse beeldhouwer Kees Verkade. ‘’ik pas natuurlijk niet in dat rijtje maar word echter wel steeds meer opgeslokt door het beeldhouwen’’

Oude dag op Antillen

Eerder maakte Patrick in opdracht van de Rooms-Katholieke kerk op Curaçao een beeld van  Monseigneur J. Henriquez. Ook het beeld van Lio Capriles in het hoofdkantoor van de MCB Bank op Curaçao.   ‘’Ik zou graag nog wel een beeld van pater Brenneker en Ellis Juliana willen maken’’.  Over zijn ‘oude dag’ denkt hij nog zelden ‘’wellicht op de Antillen’ lacht Patrick.

Voorlopig staat Patrick als café eigenaar en beeldhouwer nog midden in het leven en is hij vol met ambitie. ‘het maken van een beeld is iedere keer weer spannend en inspirerend. En de opdrachten nemen toe. En ik heb nog best wel een wensenlijstje’’