Interview: Michel Boeijen

Michel Boeijen
Michel Boeijen

5/6/2013: Als expeditiebegeleider en organisator van pers- en televisiereizen voor National Geographic reist Michel Boeijen (48) over de hele wereld. Met het oerwoud en de kreken van Suriname heeft hij echter een speciale band.  Zo organiseert hij regelmatig expedities naar afgelegen gebieden in het binnenland van Suriname,  is hij eigenaar van  Suriname Kayak Adventures en voert hij werkzaamheden uit voor Plantage Peperpot.  Ver van het oerwoud, bij hem thuis, spreek ik Michel over reizen en toerisme in Suriname, het binnenland van Suriname, de kwaliteit van leven en nog veel meer. “Diep in het oerwoud is het zo mooi”.

Door René Hoeflaak

Michel, hoe is jouw passie met het oerwoud en het contact met Suriname tot stand gekomen?  MichelMijn vader, die in Suriname is geboren en opgegroeid, vertelde mij als kind altijd enthousiaste verhalen over zijn ervaringen met het oerwoud in Suriname als scout bij de padvinderij. Zo raakte ik gegrepen door het oerwoud. Op mijn vijftiende bezocht ik Suriname voor familiebezoek voor de eerste keer. Op mijn achttiende – dertig jaar geleden- organiseerde ik mijn eerste expeditie naar het binnenland. Het oerwoud is echt wel mijn passie. Mijn zus bijvoorbeeld, hoorde dezelfde verhalen van mijn vader maar heeft  niets met het oerwoud’

Michel maakt van zijn passie zijn beroep door het organiseren van zowel gesponsorde expedities als televisiedocumentaires in Suriname. In 1999 kreeg hij de kans om voor National Geographic  de eerste Nederlandse documentaire over Suriname te organiseren ‘Ik had een format geschreven over de zoektocht naar het graf van Eilerts de Haan, een Nederlandse ontdekkingsreiziger die in 1913 in het oerwoud van Suriname is overleden aan malariaWe hadden zijn kleinzoon getraceerd in London. Een jaar lang hebben we hem getraind om mee te gaan op de zoektocht. Met vier boten en twaalfhonderd kilo uitrusting zijn we de Gran Rio opgevaren en hebben we uiteindelijk zijn graf gevonden

Het succes van de documentaire Jungle Grave was het startsein voor steeds meer opdrachten en reizen voor National Geographic, wereldwijd. Daarnaast had  Michel ook nog zijn handen vol aan zijn eigen reisorganisatie Travel4Professionals. ‘Eigenlijk ben ik vanaf die eerste documentaire in 1999 voortdurend aan het werk en op reis voor National Geographic. Niet alleen in Suriname maar ook in andere landen. Gemiddeld ben ik een week per maand op reis. Ik ben een soort vaste freelancer zo glimlacht Michel.  ‘ Dat viel ook steeds lastiger te combineren met het organiseren en begeleiden van reizen voor Travel4Professionals. Daar ben ik dan ook mee gestopt. Zeer sporadisch  -zoals in november aanstaande – organiseer en begeleid  ik nog een expeditie in Suriname, los van die voor National Geographic. Het organiseren en voorbereiden van meerdere expedities per jaar is sowieso lastig en vrijwel niet te doen.’

Michel Boeijen in zijn geliefde oerwoud. (foto's archief Michel Boeijen)
Michel Boeijen in zijn geliefde oerwoud. (foto’s archief Michel Boeijen)

Je reist over de hele wereld en bezoekt vele oerwouden. Maar waarom vind je het oerwoud van Suriname het meest aantrekkelijk?Het oerwoud van Suriname is zowel het meest ongerepte als het meest toegankelijke. Er zijn geen bloedzuigers en relatief weinig muggen. Met de juiste voorbereiding kan bijna iedereen met een goed gezondheid het oerwoud in. Daarnaast is het vanwege de vele stroomversnellingen en de aanwezigheid van vele diersoorten gewoon een mooi oerwoud’.


Is die toegankelijkheid ook geen gevaar voor het voortbestaan van het regenwoud? ‘Ja, dat is de wereldwijde uitdaging waar we voor staan. Het vinden van de juiste balans tussen ecotoerisme en natuurbescherming. De expedities die ik organiseer zijn echter op één hand te tellen. Het vraagt een gedegen voorbereiding. Je moet goed weten wat je doet. We zitten drie weken lang honderden kilometers diep in het binnenland van Suriname. Ver weg van de bewoonde wereld. De mentale gesteldheid van de deelnemers is belangrijker dan de fysieke

Wat vind jij de mooiste plek? Zonder aarzeling antwoordt Michel: ‘De Lucie Rivier. Een prachtige plek. In november stond de rivier bijna droog en was het nog maar de vraag of een expeditie daar door kon gaan.  Je hoeft overigens niet op expeditie om de schoonheid van het binnenland van Suriname te zien. De charme van Suriname is juist, dat die schoonheid om de hoek ligt.  Als je de Wijdenboschbrug (brug tussen Paramaribo en Commewijne RH) overgaat, ben je bij wijze van spreken al in de natuur. Over mijn advies aan de ‘doorsnee’  toerist hoef ik niet lang na te denken. Dat is Kabalebo. Dat vind ik veruit het mooiste resort van Suriname. Juist omdat het uitsluitend per vliegtuig is te bereiken is er nog enorm veel wilde natuur. Maar hoe dan ook,  ik heb sowieso een liefde voor Suriname. Naarmate ik daar vaker kom, neemt die alleen maar toe

Michel organiseert niet uitsluitend lange expedities in Suriname. Zo is hij ook eigenaar van Suriname Kajak Adventures in Commewijne dat in Suriname wordt vertegenwoordigd door de organisatie ‘Fietsen in Suriname. “We bieden zowel één als tweedaagse kajaktochten aan op verschillende kreken en rivieren.. Verder organiseren we onder meer tochten langs de kust en vijfdaagse tochten over het Brokopondomeer. Het voordeel is dat alle tochten vanuit Paramaribo met de auto zijn te bereiken.  Binnenkort gaat onze nieuwe website ONLINE . We hebben 34 boten, een loods, trailers en een kantoor. Op termijn hebben we dan ook behoefte aan iemand die  het kajakcentrum vanuit Plantage Peperpot coördineert” .

Suriname Kayak Adventures opereert vanaf het terrein van Plantage Peperpot. Ondernemer Chris van de Vossen heeft onlangs de voormalige plantagewoning gerestaureerd. De voortgang van de bouw van resort Peperpot , een complex met koop- en huurwoningen, heeft als gevolg van de economische crisis enige vertraging opgelopen.

Hoe zie jij de toekomst van Suriname en dan met name het toerisme?  Michel ‘De valkuil voor het toerisme is de wildgroei aan touroperators met helaas wisselende kwaliteitsnormen.  De vele goede reisorganisaties in Suriname hebben daarom helaas te leiden onder een toenemend aantal  minder goede. Iedereen noemt zich al snel touroperator in Suriname. Dat weerhoudt de grotere organisaties om flink te investeren in Suriname. Er moet in Suriname echt een keurmerk komen voor gekwalificeerde reisorganisaties’

Ook de toenemende invloed van China in Suriname baart Michel zorgen ‘Ik zou liever zien dat omliggende landen uit Zuid-Amerika investeren in Suriname. De Chinezen zijn vooral geïnteresseerd in Suriname vanuit eigen belang. Zo asfalteren de Chinezen de wegen om eenvoudiger bij grondstoffen te kunnen komen en niet omdat het goed is voor de Surinamers’

Over de regering Bouterse is Michel opvallen mild. ‘Je kan van alles denken over het Surinaamse regime wat je wilt maar ik zie toch dat het land zich in positieve zin ontwikkelt’.

Michel Boeijen
Michel Boeijen

Michel, je bent 48 en je hebt een gezin. Hoe zie jij je eigen toekomst? In Suriname of in Nederland?  ‘Mijn gezin woont en leeft volledig hier in Nederland. Ik heb dan ook geen behoefte om definitief in Suriname te gaan wonen. Maar ik wil wel het kanocentrum verder uitbreiden en een bijdrage blijven leveren aan de ontwikkeling van het toerisme in Suriname. Ik hoop Suriname dan ook graag met enige regelmaat te kunnen blijven bezoeken. Er is nog veel te doen en veel aan te merken op Suriname maar de kwaliteit van leven is zoveel beter dan in Nederland. Mensen nemen de tijd voor elkaar in Suriname, genieten van de zon en het moment en hoeven niet meer te hebben dan nodig is. We kunnen nog veel leren van Suriname’.


 

One Comment

  • cor verhoef

    Interessant artikel, Rene. Dat de opkomst van China als grootmacht Michel zorgen baart verbaast mij niets. Chinezen bouwen in Indo China dammen aan de lopende band die het ecosysteem in de regio vernietigen, ze vreten beschermde diersoorten alsof hun leven er vanaf hangt en interesseren zich niets voor het milieu.
    Het is de Amerikanen niet gelukt om planeet aarde naar een andere wereld te helpen, nu zijn de Chinezen aan de buurt. Over drie generaties is het gebeurd, geloof me.

Leave a Reply