George Struikelblok

Maart 2018"George Struikelblok voor zij atelier (foto: René Hoeflaak)
Maart 2018: George Struikelblok voor zij atelier (foto: René Hoeflaak)

15 april 2018: George Struikelblok is een van de bekendste en meest succesvolle kunstenaars van Suriname. Hij exposeert over de hele wereld en ontwierp onder meer het bekende ‘I love SU’ kunstwerk. GROENROODWIT sprak onlangs met George in Paramaribo in zijn galerie G-Art Blok en atelier Struikelblok. 

Door René Hoeflaak

Eerlijk gezegd kreeg ik vroeger onvoldoende voor tekenen op school. Een vriend van mij – Armand- haalde mij over om mee te gaan naar tekenles. Tijdens die lessen ontstond de liefde  voor tekenen.  Weliswaar oorspronkelijk voor de gezelligheid studeerden we samen ook aan het NolaHatterman Instituut, dat nu bekend staat als Art Academy. Ik voelde mij daar helemaal thuis.’ zo begint George ons gesprek als ik hem vraag hoe zijn passie voor schilderen en kunst is ontstaan.

20 maar 2018: Art Blok, de galerie en workshoplocatie van George Struikelblok (foto: René Hoeflaak)
20 maart 2018: Art Blok, de galerie en workshoplocatie van George Struikelblok (foto: René Hoeflaak)

Jamaica

Na afronding van de opleiding aan het Nola Hatterman Instituut volgt een periode waarin Struikelblok op kleine schaal exposeert en produceert.  1997 is een belangrijk jaar in zijn carrière. Want dan krijgt hij samen met nog twee Surinaamse kunstenaars een studiebeurs voor de School for Visual &Performing Arts in Jamaica. Twee jaar is hij van huis.  In Jamaica ontstaat ook de basis voor de twee thema’s die het werk van de nu 44-jarige Struikelblok markeren. Dood en liefde.

Dood en liefde

‘Mijn oudste dochter was nog maar net geboren toen ik voor twee jaar vertrok naar Jamaica. Dat was erg zwaar. Ik miste haar heel erg. Ik voelde dagelijks mijn liefde voor haar en het gemis. Het voelde alsof ik haar had achter gelaten. En dat brengt mij op het thema van de dood. Ik ben feitelijk ook verlaten. Want mijn biologische vader overleed nog voor mijn geboorte. Door een val uit een boom. Dat houdt mij tot op de dag van vandaag bezig.

 Struikelblok is dan ook de naam van mij niet biologische vader, de nieuwe man van mijn moeder. Hij overleed toen ik nog maar twee jaar oud was. Eigenlijk heb ik nooit iemand gehad om tegen op te kijken. Door die ervaringen schilder ik op gevoel’ en vanuit mijn ziel’ zo vertelt Struikelblok verder.

Vasthouden aan thema’s

Na terugkeer uit Jamaica groeit Struikelblok.  Als mens, als kunstenaar, geestelijk en creatief. Zijn exposities worden groter en internationaler. Donkere en minder donkere periodes wisselen elkaar af.  ‘Op dit moment ben ik in een donkere periode.Schilderen doe ik in mijn atelier, vijf minuten hier vandaan.  Ik werk al jaren in periodes en blokken. Als iets mij inspireert, schrijf ik het meteen op en dan verwerk ik het later in mijn schilderijen en beelden. Ik werk echter nooit  vanuit een opdracht. Ik hou vast aan mijn thema’s. Ik schilder en daarna volgen de kopers’

Paramaribo, Het houten "I love Su" kunstwerk. Op de achtergrond kijkt Koningin Wilhelmina uit over de Suriname Rivier (foto: René Hoeflaak)
Paramaribo, februari 2011: het houten “I love Su” kunstwerk. Op de achtergrond kijkt Koningin Wilhelmina uit over de Suriname Rivier (foto: René Hoeflaak)

I love Su

De naam van George Struikelblok is onlosmakelijk verbonden met het ‘I love Su’ kunstwerk. Struikelblok: ‘dat is als een grap begonnen’ bekend George. ‘Ik liep al een tijdje rond met het idee om iets te maken rondom de viering van 35-jarige onafhankelijkheid. Vijf jaar eerder had ik namelijk de dertig ‘tip tip’ slippers gemaakt, verwijzend naar dertig jaar onafhankelijkheid.   Op de avond voor de viering (op 25 november 2010) plaatste ik als grap een triplex exemplaar van ‘I love Su’ bij Fort Zeelandia. Er was meteen veel  belangstelling en media aandacht’

Triplex

Na drie maanden haalt Struikelblok het kunstwerk weg. ‘Het was van triplex en erg broos. Het was gevaarlijk. Ik wilde het risico niet lopen dat het zou instorten en iemand zou verwonden’.  Dat levert veel reacties op. Onder meer scholen en het ministerie van Cultuur verzoeken Struikelblok een nieuw ‘I love Su’ momument te maken. De fondsen en financiering moet hij echter wel zelf regelen. ‘Het ministerie regelde wel de plek, bij Fort Zeelandia. Overigens was het ‘slipper’project vijf jaar eerder gefinancierd door de Nederlandse Ambassade’   zo benadrukt de sympathieke kunstenaar.

Impulse

24 maart 2016: de door George Struikelblok ontworpen 'Tip tip' slippers in Fort Nieuw Amsterdam (foto: René Hoeflaak)
24 maart 2016: de door George Struikelblok ontworpen ‘Tip tip’ slippers in Fort Nieuw Amsterdam (foto: René Hoeflaak)

Struikelblok leidt mij rond in Art Blok en neemt mij mee naar zijn atelier aan de Amsoistraat. Een inspirerende plek.  Daar waar hij zijn inspiratie en gevoel verplaatst naar het witte doek. Daar waar hij de basis legt voor zijn exposities  Van Amerika  tot China. In Europa, Zuid-Amerika en het Caraïbisch gebied.  Regelmatig is zijn werk te zien in Nederland en Duitsland.

Daarnaast is Struikelblok een verbinder. Regelmatig organiseert hij uitwisselingprogramma’s met kunstenaars uit andere landen. Op dit moment is hij de drijvende kracht achter ‘Impulse’,  een expositie van in totaal 35 Duitse en Surinaamse kunstenaars in zijn galerie G-Art Blok.

Walaba hout

In de expositie worden kunstwerken tentoongesteld die zijn gemaakt van Walaba hout, afkomstig uit het Brokopondo meer.  Het expositieproject duurt tot half april en eindigt met een  gezamenlijke tentoonstelling in Fort Nieuw Amsterdam in Commewijne.   ‘Ik heb een goede band met de Duitse kunstenaars.  We willen elkaar stimuleren en impulsen geven. Vandaar de naam impulse. Het is de twee keer dat we een Surinaams-Duitse expositie organiseren. Ik verwacht twee duizend bezoekers.  In augustus exposeren Surinaamse kunstenaars in Duitsland. Dan ben ik dus een maand in Europa’

Mijn idool

George Struikelblok is in Suriname ook bekend om zijn maatschappelijke en sociale projecten.  ‘Ik ondersteun graag kinderen met een beperking of handicap. Op dit moment ben ik bezig met een project  ‘mijn idool’ waarin ik blinde, dove en gehandicapte kinderen op de Mytylschool  help hun idool uit te beelden en te portretteren. De kinderen doen alles op gevoel. Een van de gehandicapte  kinderen hoopte met haar kunstwerk te bereiken dat alle mensen van elkaar zouden gaan houden. Dat raakt mij’

Over idolen gesproken. Je reist over de hele wereld en ontmoet vele kunstenaars. Wie zijn eigenlijk jouw idolen?Ik hou erg van het krachtige werk van Robert Rauschenberg en de grote kunstwerken van  Joep van Lieshout uit Rotterdam. Maar mijn echte idolen en helden zijn echter de kinderen van de Mytylschool hier in Paramaribo’.


One Comment

Leave a Reply