Dorine Juray

31 oktober 2018: Groenroodwit spreekt graag met mensen over herinneringen, ervaringen en onvergetelijke momenten en anekdotes in, over en met Suriname. Van vroeger en nu. Met mensen zoals Dorine Juray. In de jaren tachtig en negentig reisde Dorine drie keer naar Suriname. In 1992 voor een periode van vier maanden. ‘Ik was er zo gelukkig’  aldus Dorine.

Door René Hoeflaak

‘Ik ga hier nooit meer weg. Kom ook’. Na deze onvergetelijke woorden van een vriendin, op vakantie in Suriname, reisde Dorine in 1982 voor de eerste keer naar Suriname. Tijdens haar eerste verblijf sloot Dorine Suriname in haar hart. En na een volgende reis in 1985 vertrok ze in 1992 met haar twee kinderen voor een periode van vier maanden naar Suriname. Om papier te maken.

Papier maken

Dorine: ‘ik werkte en woonde vier maanden in Fort Nieuw Amsterdam voor een kleinschalig museumproject . Ik maakte daar samen met een aantal  Javanen papier. Soms verkochten wij het papier ook aan Amerika en landen in het Caraïbisch gebied. We hielden ons ook bezig met ECO toerisme en het aanleggen van archief’.

John Falix

Dorine (63) woonde in het voormalige plantagehuis en werkte tijdens het project samen met de inmiddels overleden John Falix. ‘Een fantastische man. Met heel veel kennis. Ik ontmoette hem tijdens mijn studietijd in Nederland ‘

Koningin Beatrix  

Dorine heeft een arbeidsverleden in het Rotterdamse onderwijs. In 1985 richtte ze in Rotterdam een school op voor Islamitische  meisjes. Vijftien jaar lang gaf ze ziel en zaligheid voor de school en haar leerlingen.  ‘Zelfs Koningin Beatrix  kwam langs’ aldus een trotse Dorine.  Daarnaast was de Rotterdamse jarenlang -samen met haar  partner- mede eigenaar van een voormalig Eritrees-Ethiopische Restaurant aan de Westersingel in Rotterdam.

Dansen in Krasnapolsky

In haar atelier vertelt Dorine met zichtbaar plezier over haar herinneringen aan Suriname. Bladerend door haar fotoboek op tafel blikt ze terug op haar tripjes naar de dorpje Djoemoe  en Santigron en over de dansavonden in Hotel Krasnapolsky. ‘Alhoewel ik zelden de stad in ging. Fort Nieuw Amsterdam was en is immers de mooiste plek op aarde’ aldus de Rotterdamse oud onderwijzeres.

Uiteindelijk besloot ze in het belang van haar twee kinderen na vier maanden terug te keren naar Nederland. Maar Suriname heeft nog altijd een aparte plek in haar hart. Om meerdere reden. ‘Ik had er een gouden tijd. Oh, wat was ik er gelukkig’ 

NB: Heb je ook goede herinneringen of ervaringen aan Suriname, groot, klein, lang, kort en wil je die delen met en op Groenroodwit of ken je iemand die dat wil? Neem dan contact met mij op via rene.hoeflaak@upcmail.nl