Het stromende water
22/2/2013: Diverse Surinaamse media berichtte in september 2012 over droogte en watertekort in de provincie Commewijne. Het had al een tijdje niet meer geregend. Veel inwoners van deze Surinaamse provincie zijn afhankelijk van regenwater. Een andere oorzaak van het watertekort was dat een belangrijk waterpompstation nog niet volledig in gebruik is. De waterdruk was minder dan andere jaren. De Surinaamse dienst Watervoorziening van Natuurlijke Hulpbronnen verstrekte gratis water, zo las ik op de site van onder meer Starnieuws.
De dienst zette tankwagens met water in. Ongelimiteerd en de gehele dag, zo las ik verder. Suriname kent jaarlijks periodes met droogte en overstromingen en heeft een haat-liefde verhouding met water.Het Zuid-Amerikaanse land is een echt waterland.
Door René Hoeflaak
Suriname heeft ruim 1.200 kilometer aan bevaarbare waterwegen en een groot meer als het Brokopondo Stuwmeer. Het meer is op afstand het grootste meer van het Nederlands taalgebied. Bijna anderhalf keer het formaat van het IJsselmeer. Niet voor niets is Suriname een paradijs voor watervogels als de Kaalkop Ooievaar, de Amerikaanse Slangenhalsvogel en Witang Boomeend. Suriname staat in de wereldwijde top 3 van beschikbare liters water per hoofd van de bevolking. Jaarlijks stroomt ruim 200 miljard kubieke liter zoet water in de Atlantische Oceaan. Een getal waar ik mij niets bij kan voorstellen. Toch is nog lang niet iedere Surinamer aangesloten op het waterleidingnetwerk. Ook niet in het kustgebied rondom Paramaribo. Het doel van SWM, de Surinaamse Waterleidings Maatschappij is een aansluitingspercentage van honderd procent.
40 miljoen
Een jaar geleden kende de Europese Unie aan de organisatie Wereld Waternet een bedrag van 40 miljoen aan subsidie toe voor verbetering van waterdistributie en productie in de Surinaamse kustgebieden. Met het vele water heeft Suriname ook een lucratief exportproduct in handen. Want water is een steeds schaarser product op onze aarde. Zeker ook op de Caribische eilanden. Destillering van zout naar zoet water kost die eilanden niet alleen veel geld maar is door de CO2 uitstoot ook schadelijk voor het milieu.
Jaren geleden startte daarom al Nederlands-Surinaamse onderzoeken en initiatieven voor opslag en zuivering van Surinaams zoet water in speciale bassins en transport naar landen in de regio per olietanker of via een pijpleiding. In 2007 berichtte de dagblad de Ware Tijd al over een mogelijke exportopbrengst van ruim 800 miljoen Amerikaanse Dollar per jaar. President Bouterse noemde export van water in zijn nieuwjaarstoespraak van 2012 als één van de hoogste prioriteiten van de Surinaamse regering. Tijdens zijn bezoek aan het Afrikaanse Equatoriaal-Guinee vorige zomer was export van Surinaams water naar het Afrikaanse land onderwerp van gesprek. Het is niet bekend of er concrete afspraken zijn gemaakt. Hoe dan ook, Surinaams water smaakt naar meer. Niet alleen voor de Bahama Pijlstaarteend. Om nog maar een Surinaamse watervogel te noemen