Interview: Monique Pool, voorzitter Green Heritage Fund Suriname
18/10/2013: Deze week sprak ik voor GroenRoodWit.nl met Monique Pool, oprichtster en voorzitter van het Green Heritage Fund Suriname. De Stichting heeft tot doel Suriname bewust te maken van de schoonheid van de natuur , het lot van dieren en aandacht te vragen voor de verbetering van het milieu in Suriname. Via Skype sprak ik met Monique over de activiteiten van het Green Heritage Fund Suriname.
Monique, hoe is het Green Heritage Fund Suriname ontstaan? ‘Ik ben van huis uit taalkundige en tolk van beroep maar heb altijd een binding gehad met de natuur. Als kind wilde ik eigenlijk biologe worden. Vanaf 2000 ben ik actief in de milieusector. Eerst via Conservation International Suriname. Later ben ik een eigen stichting begonnen. Aanleiding was het feit dat ik een babyluiaard ontving en ik ben gaan strijden tegen het commerciële gebruik van de luiaard. In 2005 richtte ik officieel Green Heritage Fund Suriname op. Doel was en is vooral het creëren van bewustzijn over en aandacht vragen voor de natuur. Bijvoorbeeld met educatie en door te wijzen op schadelijke beslissingen en fout gedrag.
Door René Hoeflaak
Kan je een aantal voorbeelden noemen van ‘foute’ beslissingen? Monique ‘Ja, bijvoorbeeld het kopen van een wild aapje – als huisdier- langs de kant van de weg. We wijzen er dan op dat je toeristen ook in de natuur aapjes kan laten zien in plaats van ze als huisdier in gevangenschap te houden. Ander voorbeeld is seismisch onderzoek in de rivier. Wij wijzen oliemaatschappijen erop dat het doen van dergelijke onderzoeken schadelijk kan zijn voor zeezoogdieren. Daarnaast helpen we met het vinden van alternatieven voor schadelijke inkomstenvoorzieningen zoals het jagen op wilde dieren. Als voorbeeld noem ik graag onze dolfijnentour. Op een diervriendelijke manier kijken naar de natuur zonder het te vernietigen kan een goede vervangende inkomstenbron zijn’ aldus Monique. ‘En als je het gebied dan ook nog gaat beschermen, is dat helemaal geweldig. Goed voor de dieren, goed voor de mensen hier en goed voor de toeristen’ voegt ze er aan toe.
Merk je al resultaten van jullie inspanningen? ‘Zeker, we krijgen steeds meer erkenning. Zo worden steeds meer van onze projectvoorstellen goedgekeurd. Zoals bijvoorbeeld een overeenkomst die we onlangs met Reisorganisatie Mets hebben waarin we samenwerken op het terrein van natuurbehoud, promotie en onderlinge ondersteuning en we bovendien een stuk land ter beschikking krijgen voor de bouw van een rehabilitatie- en educatiecentrum op Colakreek. En binnenkort tekenen we ook overeenkomst met Natuurbeheer binnen het kader van het Suriname Coastal Protected Areas Project.
Dus jullie vragen niet alleen aandacht voor de bescherming van dieren en de natuur. Jullie vangen ze dus ook op. Richten jullie je daarbij alleen op de luiaard? ‘We hebben wel de meeste expertise in huis over de luiaard, de dolfijn en de zeekoe. In het luiaard rescue- centrum (dat nu gewoon in mijn huis is) hebben we vorig jaar tweehonderd dieren opgevangen. Een aantal baby luiaards en baby miereneters wennen in het centrum langzaam weer aan het bos. Wij hopen ze langzaam maar zeker te kunnen uitzetten’’
Hoe komen die dieren bij jullie terecht? ‘Eigenlijk simpel. Vaak krijgen we een telefoontje van een particulier, de brandweer, de politie of de Zoo. Bijvoorbeeld omdat een dier in de tuin is terecht gekomen of in de stad in problemen is geraakt. Soms ook wordt een dier dat mensen als huisdier hadden afgestaan. Een aantal dieren kunnen direct de natuur in. Andere daarentegen revalideren in ons centrum en gaan later weer de natuur in. En helaas is hulp soms ook te laat’
Is het huidige dieren opvanghuis van GHFS ook toegankelijk voor het publiek? ‘Nee, helaas niet. Want het opvanghuis is eigenlijk bij mijn huis. Bovendien worden de dieren erg onrustig van bezoekers en drukte. We overwegen wel om het opvangtehuis op Colakreek beperkt open te stellen voor bezoekers. Net zoals in een ziekenhuis met vaste bezoekuren’
Werken jullie ook samen met dierenartsen? ‘Ja, ik heb gratis ondersteuning van drie dierenartsen, die alledrie ook werken met de dierenbescherming. Eén van de artsen is getraind door een dierenarts van het zeehondencentrum in Nederland voor het doen van autopsies op dolfijnen.
Hoe kijk jij aan tegen toerisme naar en in Suriname? Als een kans of als bedreiging voor de natuur? ‘Allebei, zolang de draagbaarheid van het ecosysteem niet wordt overschreden en we de inkomsten nuttig besteden is toerisme zelfs nuttig. Toerisme moet niet de enige inkomstenbron worden van Suriname. Want dat maakt het land weer kwetsbaar’
Tot slot. Wat is je ambitie. Wanneer ben je tevreden over pakweg 5 jaar. “Onze droom is om de grootste professionele milieuorganisatie van Suriname te worden. Op dit moment draaien we volledig op vrijwilligers”.