GFC Nieuwe meldde deze week dat in de districten zogenaamde bevolkingsinformatiecentra van start zijn gegaan. Deze –afgekort- BIC’s hebben tot doel om de bevolking van nieuws- en informatie vanuit de districten te voorzien. Medewerkers van de BIC’s worden getraind in Sociale Media en op Facebook hebben de districten ieder hun eigen pagina geopend. Hieronder volgt een lijstje van de pagina’s. Met dank aan GFC Nieuws. Door René Hoeflaak Brokopondo: https://www.facebook.com/bicbrokopondo Commewijne: https://www.facebook.com/bic.commewijne Coronie: https://www.facebook.com/bic.coronie Marowijne: https://www.facebook.com/bic.moengo Nickerie: https://www.facebook.com/bic.nickerie Para: https://www.facebook.com/para.commissariaat Paramaribo N-O: https://www.facebook.com/bic.paramaribonoordoost Paramaribo Z-W: https://www.facebook.com/bic.paramaribozuidwest Saramacca: https://www.facebook.com/bic.saramacca Sipaliwini – Apoera: https://www.facebook.com/bic.apoera Sipaliwini – Paramacca: https://www.facebook.com/bic.paramacca Wanica: https://www.facebook.com/bic.wanica.3
‘Ik eet, ik werk, ik drink, ik slaap Trafassi. En Trafassi betekent anders’ aldus Trafassi zanger Edgar Burgos, enkele seconden nadat hij door de Amsterdamse loco burgemeester Freek Ossel is onderscheiden met de Andreaspenning. Een onderscheiding die hij opdraagt aan zijn moeder Betsy Burgos. De uitreiking vond zondagmiddag plaats tijdens het optreden van Trafassi in het Amsterdamse MC theater. Door René Hoeflaak Niet alleen Amsterdam eert Edgar Burgos en zijn Trafassi. Dat doen deze zomer ook frisdrankfabrikant Fernandes en platenmaatschappij Top Notch. Met de release van een verzamelalbum en portretten van Surinaamse muzikale helden – zoals Trafassi- op negen miljoen blikjes frisdrank. Ter gelegenheid van de verzamelaar organiseerde FunX en Top Notch zondagmiddag een release- optreden van Trafassi. Voor Groenroodwit.nl bezocht ik samen met fotograaf Rob Sneltjes de drukbezochte party. Wasmasjien De Surinaamse feestband scoorde bijna dertig jaar geleden met ‘Wasmasjien’ haar eerste en bekendste hit in Nederland. Vanaf dat moment schreef oprichter Edgar Burgos (1943) meer dan 120 nummers zoals ‘Strijkplank’ en ‘Cola Jola’ en treedt Trafassi gemiddeld 200 keer per jaar op in binnen- en buitenland en op feesten en partijen. Ridder Edgar Liedjes en optredens met een dubbele bodem. In alle opzichten. Want de politiek zeer betrokken Burgos, die onlangs ook werd onderscheiden tot Ridder in de Orde van Oranje Nassau, neemt geen blad voor zijn mond en gebruikt zijn podium meer dan eens voor het vertolken van zijn politieke mening. Ook zondag in Amsterdam. Maar prisiri (plezier) is toch de waar het bij Trafassi en [...]
Fernandes en Top Notch brengen jonge en oude Surinaamse topartiesten bij elkaar SRANAN GOWTU BRENGT EERBETOON AAN SURINAAMSE MUZIEKCULTUUR Deze zomer brengen frisdrankmerk Fernandes en platenlabel Top Notch vijf verzamelalbums uit met muziek van de Surinaamse helden van vroeger. Daarnaast worden een aantal exclusieve tracks en videoclips uitgebracht waarin deze iconen van toen samenwerken met artiesten van nu. Van jonge rappers tot talentvolle producers. De presentatie van het eerste album, van Max Nijman, vindt plaats op vrijdag 16 mei en hiermee wordt Sranan Gowtu officieel gelanceerd. Door René Hoeflaak ‘Wasmasjien’, ‘Adjossi’ en ‘Je bent nog niet gelukkig met een mooie vrouw’ zijn allen bekende nummers van Surinaamse bodem. Artiesten als Max Nijman, Trafassi en Max Woiski Jr. zijn met hun muziek uitgegroeid tot iconen van de Surinaamse muziekcultuur en een grote inspiratiebron voor artiesten van nu. Om de smaak van het rijke culturele erfgoed en de kleurrijke Surinaamse muziek in Nederland onder de aandacht te brengen, starten frisdrankmerk Fernandes en platenlabel Top Notch het initiatief Sranan Gowtu. Dit muzikale eerbetoon bestaat uit diverse samenwerkingen tussen helden van toen én nu, waaronder artiesten zoals rapper Keizer en het veelbelovende talent Bokoesam. Daarnaast worden de Surinaamse iconen tijdelijk geportretteerd op negen miljoen blikjes Fernandes, zowel van de nieuwe smaak Pink Melon als van de bekende smaken. Koesteren, verspreiden en vieren Maureen Fernandes, kleindochter van de oprichter van het Surinaamse frisdrankmerk dat sinds de jaren ’70 ook in Nederland is uitgegroeid tot één van de meest populaire frisdrankmerken onder jongeren: “Het initiatief Sranan Gowtu [...]
Drie maanden geleden wandelde ik door de Pannekoekstraat in Groningen, de hoofdstad van het district Saramacca. Een straatnaam met een verhaal. Want de straat is vernoemd naar Anna Pannekoek. Zij overleed in Groningen op 10 november 1845 en was de echtgenote van de Nederlandse dominee Arend van den Brandhof (1796-1863). Door René Hoeflaak Na het lezen van een artikel over Suriname in 1839 schrijft Van den Brandhof samen met twee collega’s, onder wie zijn zwager Copijn, een plan om arme Nederlandse boeren in te zetten op plantages in Suriname. ‘Goed voor de boeren, goed voor de ontwikkeling van Suriname’ zo denkt hij. Na de minister geeft ook Koning Willem II in 1842 zijn akkoord op het plan. Zij zien het plan als een oplossing voor het dreigende tekort aan arbeidskrachten op de Surinaamse plantages. Want afschaffing van de slavernij is een kwestie van tijd. Vier jaar later, in 1845, vertrekken de eerste schepen met boerengezinnen richting Suriname. Een totaal aantal van vierhonderd emigranten vertrekt naar Suriname. Doorgaans grote gezinnen. De omstandigheden en voorzieningen zijn bij aankomst echter op zijn zachtst gezegd erbarmelijk. Veel – zo niet alle- beloften blijken loos en niet te zijn waargemaakt. In het vooruitzicht gestelde voorzieningen blijken niet aanwezig. Geen huisvesting, geen vee, geen mogelijkheden tot akker- en landbouw, slechte hygiëne en nauwelijks schoon drinkwater. De boeren trekken in al twintig jaar verlaten hutjes van lepra patiënten en niet afgebouwde noodlodges. Er zit niets anders op. Binnen zes maanden sterft de helft van het aantal boeren [...]